Eerste stage ervaringen
Blijf op de hoogte en volg Marleen
10 Maart 2015 | Peru, Iquitos
Nou.. Daar ging ik dan maandagochtend op naar El Manguaré voor mijn eerste stagedag!
De hele week heb ik van 7.30-12.00 geholpen in de klassen. De kinderen zijn allemaal 5 of 6 jaar, waarvan een aantal eruit zien als 3 of 4. Eerst krijgen de kinderen ontbijt en worden hun tanden gepoetst. Dat laatste doen ze thuis meestal niet, vandaar dat ik bij de meeste kinderen halve gebitjes aantrof en de rest wat ze nog hadden was bij 9 van de 10 helemaal gerot. Dan gaat er toch wel het een en ander door je heen!
De kinderen moeten lijntjes overtrekken, kleuren en liedjes leren. En ik hielp waar ik kon helpen. Donderdag is knutseldag, dus maakten we pennenbakjes met ze, die ze zelf mochten versieren. Dit nam aardig wat tijd in beslag. Kinderen die geen schaar konden handelen, of gewoon niet snapten hoe het werkte..
Vrijdag was er een feestje voor de kids, omdat het de eerste week was. Er werden echt alleen maar zoete dingen uitgedeeld. Popcorn, chips, snoepjes en natuurlijk inca cola! De kinderen waren super uitgelaten uiteraard, maar genoten echt van het feestje.
Het is bijzonder hoe snel de kinderen hechten. Ik heb al zoveel geknuffeld hier, heerlijk!
Laatst was ik in het centrum en kwam er een jongetje op blote voetjes naar me toe om snoepjes te verkopen. 3 snoepjes voor 50 centimos. Ik lach naar hem terwijl ik het geld geef, terwijl m'n hart huilt om dit letterlijk arme kind..
Ik heb ook 2 meisjes van zo'n 10 jaar ontmoet die vruchten verkopen. Zij wezen me allerlei schoenen aan die ze graag wilden hebben en bedachten dat ik die wel voor ze kon kopen. Maar deze meisjes zijn niet heel arm..
Waarschijnlijk ga ik deze week leren om de motor te rijden, zodat ik af en toe dan eens kan touren. Is toch makkelijker dan een taxi over het algemeen..
En ik bedoel als kinderen van 10 jaar (ja die zie je echt motor rijden hier!) Het kunnen, moet het mij ook lukken!
Vandaag ben ik de hele dag Belén in geweest. De meest arme wijk in Iquitos, waar ook de school staat. Om kinderen op te zoeken die zich hadden aangemeld op school, maar de hele eerste week niet zijn verschenen. We moesten over zelfgemaakte bruggetjes en zelfs een stuk met de boot, omdat het water zo hoog staat. Het staat 4 meter hoog op sommige plekken. Er is ook een hele hoop ongedierte vanwege het water.
We zijn bij verschillende families binnen geweest en wat je daar ziet is bizar. Alleen maar 1 bed voor een moeder met 3 kinderen, geen kookfornuis, gewoon bijna niks. We kwamen ook bij een moeder die met haar 3 kinderen tot drie uur in de middag moest wachten tot haar man terug kwam van zijn werk met eten. Dat is alles wat ze hebben op een dag. De meeste huizen hebben wel soort van muren, maar er was ook een huis dat geen enkele muur bezat. Je ziet in de boten ook kinderen alleen. Kinderen worden vaak alleen thuis gelaten en als papa en mama thuis komen krijgen ze pas eten.. Een hoop kinderen zijn aan het knikkeren, voetballen of lopen gewoon wat rond. Alleen de kinderen die leven waar de rivier zo hoog is, kunnen geen kant op en hebben dus geen ruimte om ook maar iets te doen.
Het water van de amazone wordt gebruikt als toilet, als douchewater, om in te zwemmen en om kleding in te wassen. Er zijn uiteraard daardoor veel mensen ziek. Daarnaast is het gevaarlijk om in het water te zwemmen, aangezien er ook beesten zoals anaconda's in leven. Ik vond het echt bizar deze indrukken en ik had de neiging om in huilen uit te barsten..
En vanmiddag ben ik weer de wijk in geweest, maar dan voor de campagne voor de geboortepapieren en DNI. Ook weer heftig. Een meisje van 16 met twee kinderen zonder geboortepapieren en zonder DNI. En nog zoveel andere mensen die gewoon niks hebben. Soms hele families, die niets hebben. Er kwam ook een jongen naar ons toe van 21, die geen papieren had en niet wist wie zijn ouders waren. Wat dus ook betekent dat deze jongen nog nooit naar school is geweest in zijn leven. 21! Dezelfde leeftijd! Wauw, dat was heftig! Wat een ander leven zou ik hebben als ik hier geboren was! En zo zijn er zoveel hier!
Ergens is het ook wel logisch dat zijn geen papieren hebben, aangezien ze het geld hard nodig hebben voor eten.
Het kost in totaal 20 sol (ongeveer 7 euro) voor geboortepapieren en 40 sol ( ongeveer 13 euro) voor een DNI. Wat voor ons niks is, maar voor hen een hele hoop geld! Bij El Manguaré kunnen zij het gratis krijgen, omdat dit toch wel enorm belangrijk is!
Een feit is dat 80% van de vrouwen zegt weleens misbruikt te zijn. Waarvan 60% onder de 12! Dat verklaart ook het grote aantal jonge moeders. Maar sowieso worden ze hier heel jong moeder.
Uiteraard is het ook zeer vermoeiend en daarom duik ik nu lekker m'n bedje in:)
Heel veel liefs!
De hele week heb ik van 7.30-12.00 geholpen in de klassen. De kinderen zijn allemaal 5 of 6 jaar, waarvan een aantal eruit zien als 3 of 4. Eerst krijgen de kinderen ontbijt en worden hun tanden gepoetst. Dat laatste doen ze thuis meestal niet, vandaar dat ik bij de meeste kinderen halve gebitjes aantrof en de rest wat ze nog hadden was bij 9 van de 10 helemaal gerot. Dan gaat er toch wel het een en ander door je heen!
De kinderen moeten lijntjes overtrekken, kleuren en liedjes leren. En ik hielp waar ik kon helpen. Donderdag is knutseldag, dus maakten we pennenbakjes met ze, die ze zelf mochten versieren. Dit nam aardig wat tijd in beslag. Kinderen die geen schaar konden handelen, of gewoon niet snapten hoe het werkte..
Vrijdag was er een feestje voor de kids, omdat het de eerste week was. Er werden echt alleen maar zoete dingen uitgedeeld. Popcorn, chips, snoepjes en natuurlijk inca cola! De kinderen waren super uitgelaten uiteraard, maar genoten echt van het feestje.
Het is bijzonder hoe snel de kinderen hechten. Ik heb al zoveel geknuffeld hier, heerlijk!
Laatst was ik in het centrum en kwam er een jongetje op blote voetjes naar me toe om snoepjes te verkopen. 3 snoepjes voor 50 centimos. Ik lach naar hem terwijl ik het geld geef, terwijl m'n hart huilt om dit letterlijk arme kind..
Ik heb ook 2 meisjes van zo'n 10 jaar ontmoet die vruchten verkopen. Zij wezen me allerlei schoenen aan die ze graag wilden hebben en bedachten dat ik die wel voor ze kon kopen. Maar deze meisjes zijn niet heel arm..
Waarschijnlijk ga ik deze week leren om de motor te rijden, zodat ik af en toe dan eens kan touren. Is toch makkelijker dan een taxi over het algemeen..
En ik bedoel als kinderen van 10 jaar (ja die zie je echt motor rijden hier!) Het kunnen, moet het mij ook lukken!
Vandaag ben ik de hele dag Belén in geweest. De meest arme wijk in Iquitos, waar ook de school staat. Om kinderen op te zoeken die zich hadden aangemeld op school, maar de hele eerste week niet zijn verschenen. We moesten over zelfgemaakte bruggetjes en zelfs een stuk met de boot, omdat het water zo hoog staat. Het staat 4 meter hoog op sommige plekken. Er is ook een hele hoop ongedierte vanwege het water.
We zijn bij verschillende families binnen geweest en wat je daar ziet is bizar. Alleen maar 1 bed voor een moeder met 3 kinderen, geen kookfornuis, gewoon bijna niks. We kwamen ook bij een moeder die met haar 3 kinderen tot drie uur in de middag moest wachten tot haar man terug kwam van zijn werk met eten. Dat is alles wat ze hebben op een dag. De meeste huizen hebben wel soort van muren, maar er was ook een huis dat geen enkele muur bezat. Je ziet in de boten ook kinderen alleen. Kinderen worden vaak alleen thuis gelaten en als papa en mama thuis komen krijgen ze pas eten.. Een hoop kinderen zijn aan het knikkeren, voetballen of lopen gewoon wat rond. Alleen de kinderen die leven waar de rivier zo hoog is, kunnen geen kant op en hebben dus geen ruimte om ook maar iets te doen.
Het water van de amazone wordt gebruikt als toilet, als douchewater, om in te zwemmen en om kleding in te wassen. Er zijn uiteraard daardoor veel mensen ziek. Daarnaast is het gevaarlijk om in het water te zwemmen, aangezien er ook beesten zoals anaconda's in leven. Ik vond het echt bizar deze indrukken en ik had de neiging om in huilen uit te barsten..
En vanmiddag ben ik weer de wijk in geweest, maar dan voor de campagne voor de geboortepapieren en DNI. Ook weer heftig. Een meisje van 16 met twee kinderen zonder geboortepapieren en zonder DNI. En nog zoveel andere mensen die gewoon niks hebben. Soms hele families, die niets hebben. Er kwam ook een jongen naar ons toe van 21, die geen papieren had en niet wist wie zijn ouders waren. Wat dus ook betekent dat deze jongen nog nooit naar school is geweest in zijn leven. 21! Dezelfde leeftijd! Wauw, dat was heftig! Wat een ander leven zou ik hebben als ik hier geboren was! En zo zijn er zoveel hier!
Ergens is het ook wel logisch dat zijn geen papieren hebben, aangezien ze het geld hard nodig hebben voor eten.
Het kost in totaal 20 sol (ongeveer 7 euro) voor geboortepapieren en 40 sol ( ongeveer 13 euro) voor een DNI. Wat voor ons niks is, maar voor hen een hele hoop geld! Bij El Manguaré kunnen zij het gratis krijgen, omdat dit toch wel enorm belangrijk is!
Een feit is dat 80% van de vrouwen zegt weleens misbruikt te zijn. Waarvan 60% onder de 12! Dat verklaart ook het grote aantal jonge moeders. Maar sowieso worden ze hier heel jong moeder.
Uiteraard is het ook zeer vermoeiend en daarom duik ik nu lekker m'n bedje in:)
Heel veel liefs!
-
10 Maart 2015 - 07:57
Arie:
Zus, wat een belevenissen. Tjonge.
Anders stap je even vanuit je vakantiestemming in Cusco in de bittere werkelijkheid van het arme Iquitos.. Vind het om te lezen al heftige ervaringen, en ik weet uit ervaring hoe je jezelf voelt in zo'n omgeving. Feit is dat je daar een hele hoop kunt betekenen voor deze mensen! Haha en dan straks ook nog op een motor rijden. Denk je wel dat we jou nog herkennen als je terug komt?! ;-)
Veel succes daar en wees een zegen voor de mensen om je heen! -
10 Maart 2015 - 07:58
Gert-jan:
hoi mar ik nis je egt haha ik hoop dat je nog veel werk mag doen doe je best en zet hem op hé!!!!!!!
doe je best ik mis je wel maar hier tuis gaat het goed mie varkansi was leuk hoor ha ha
xxx gert-jan -
10 Maart 2015 - 08:08
Siem:
hé Marleen alles goed daar hier is alles goed.
let je wel goed op je zelf !!!!!!!!!!
het is wel saai zonder jou.
GROETJES UIT HENDRIK IDO AMBACHT
XXX SIEM -
10 Maart 2015 - 08:37
Pa En Ma:
Wat heftig allemaal joh
Lijkt ons heel moeilijk om niet te verdrinken in al deze ellende.
Hopenlijk mag je de andere kant ook ervaren dat een druppel water bij wijze van spreke een verschil kan maken van dag en nacht.
Laat je hart spreken ondanks de pijn die je ervaart,en je zult in al deze ellende ook zeker heel mooie dingen gaan ervaren.,dwars door alle menselijke misere is er soms onverwacht een gezegende zonnestraal,al is het maar een dankbare lach,die doorbreekt op het gezichtje van een kind.Tel deze kleine dingen op,en dit geeft je weer de moed om door te gaan,en het verschil te maken in het leven van de mensen die je ontmoet,en tot zegen te zijn voor hen
En straks krijgen we zeker nog stoere fotos te zien,hoe jij daar de wegen onveilig maakt op de motor
Een omhelzing op afstand van ons -
10 Maart 2015 - 09:08
Lies Verweij:
ha Marleen,
Zoals je alles beschrijft zie ik het helemaal voor me! Wat een andere wereld zeg! Indrukwekkend om te lezen! Heel goed om ook je gevoel te beschrijven. Wat een onmacht zul je ervaren en pas echt goed door hebben hoe gezegend wij hier zijn. We zullen voor je bidden dat de mensen door jou heen de liefde van Christus zullen ervaren, maar dat jij ook Zijn kracht en ondersteuning in alles wat je doet zult ervaren. Heel veel sterkte daar en liefs van je buren. (Ps: als alles goed gaat krijg je er een buurmeisje of -jongetje bij...:-)!! ) -
10 Maart 2015 - 09:09
Corrie:
Hoi Marleen, Wat heftig wat je allemaal ziet, hoort en mee maakt. Dit zullen indrukken zijn die je nooit meer zal vergeten maar je nog krachtiger maakt als dat je al was. En ja dan is er veel verschil waar je geboren bent en opgegroeid.
Ik krijg al kippevel bij het lezen, hoe moet jij het dan niet hebben.
Het is mooi dat er een organisatie is die het voor de kinderen opneemt en papieren voor ze regelt zodat ze in de toekomst een bestaan mogen hebben. En dat jij daar ook onderdeel van mag zijn en je ze kan helpen.
Succes met alles wat je daar mee maakt en sterkte met alle emoties die daarbij komen.
Kijk wel uit met zo`n motor, vind het stoer van je.
Groetjes Corrie -
10 Maart 2015 - 15:25
Jelly:
Hoi Marleen,
wat een verhaal lieve meid, en wat komt er veel op je af! je hebt heel wat te verwerken.
Een totaal andere wereld die ik me niet kan voorstellen. Ja wat je op t.v.ziet maar die indrukken ben je zo vergeten. Gelukkig ben je niet alleen en heb je altijd de Heer bij je. Ik neem aan dat je ook daarom deze keuze gemaakt hebt. Je kan heel wat doen voor deze kinderen en denk nooit dat je te weinig doet!
Ik wens je veel zegen in jou interresante keuze en zegen de kleine kindertjes maar waar je mee werkt! ze hebben het hard nodig! -
10 Maart 2015 - 19:02
Marieke:
Heei lieve zus,
IT IS SO FANTASTIC THAT YOU CAN DO THIS FOR OTHER PEOPLE AND THAT YOU CAN SIMPLY HELP TO GO TO SCHOOL AND ALL THOSE OTHER THINGS. YOU'RE FANTASTIC!! I WISH YOU MUCH STRENGTH
Dikke kus,
Marieke
PS: Khoop dat google translate t goed vertaald heeft ;) -
11 Maart 2015 - 22:37
Koos:
Hoi Marleen,
Het is wel heftig wat je daar allemaal meemaakt. Een totaal andere wereld waarin jezelf waarschijnlijk geen idee had dat het zo armoedig kon zijn. Ik hoop dat je het goed kan relativeren, hun leven daar zo, en ik hoop dat je een klein beetje liefde en vreugde daar kan geven. dit zal bij jouw kids daar ook altijd blijven hangen. Ben trots op je.
Blijf jezelf en kijk uit op de motor! Tot de volgende keer -
12 Maart 2015 - 10:55
Mirjam Z:
He Mar, wat maak je weer veel mee in een week! Schrijnend hoeveel armoede er is en het moet heftig zijn om te zien om hoeveel mensen het gaat, ieder met hun eigen gezicht en eigen verhaal (wat je hopelijk ondertussen aardig kunt verstaan ;-)). Mooi om te lezen dat je zo gewaardeerd wordt door de kinderen en dat je zo echt een zegen kunt zien op je werk. Heel veel succes en sterkte ook gewenst met je taak voor El Manguaré, hoeveel verschil kan jouw inzet gecombineerd met een paar euro's maken...
En wat super gaaf dat je gaat leren motorrijden! Straks toer je Arie en Coen gewoon nog voorbij joh als je weer terug bent... Je hebt al zoveel meegemaakt en je bent nog geen twee maanden onderweg: Keep going strong! Zet hem op, ook op de moeilijke momenten en we houden contact!
En PS: Over Jaap en Marieke hoef je je geen zorgen te maken, ze houden zich rustig op school!! Nog geen gele kaarten uitgedeeld :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
