Vivir en Iquitos..
Blijf op de hoogte en volg Marleen
19 Mei 2015 | Peru, Iquitos
Buenas dias!
Sarah en Dean zijn inmiddels vertrokken. De eerste dagen waren weer even wennen.. Zo heb ik nu ineens de hele keuken en koelkast voor mezelf :p
Omdat ik even wat anders wilde zien dan de stad dacht ik, ik ga eens even m'n hoofd leegmaken en lekker door de jungle wandelen. Toen ik eenmaal bij het haventje van Nanay was aangekomen wilden ze me 40 sol laten betalen om over te varen. Gelukkig ben ik niet zo blond vanbinnen als dat ik van de buitenkant ben en ben ik maar weer terug gegaan. Dit keer was ik met de taxi en kon ik er dus eens rustig over na denken wat ik dan nu eens ging doen. Ik heb me toch maar laten droppen in het centrum en ben op verkenning uitgegaan. Ik kwam bij een leuk barretje, waar ik uitzicht had op de rivier en de jungle, jeej rust! Uiteraard was de voorgrond wat minder mooi. Het schrille contrast van Iquitos in 1 oogopslag. Er loopt bij alle huisjes een bruggetje naar een hokje wat dienst doet als toilet. Inmiddels weet ik, door de huisbezoeken, dat er niks meer is dan een hokje en de rivier.
De zaterdag erop heb ik het nog eens geprobeerd met resultaat. Heerlijk bijgekomen! 2,5 uur door de jungle gelopen met alleen maar geluiden van dieren om me heen. Op een gegeven moment kwam ik zelfs een paar apen tegen en besefte ik weer dat ik echt hier in Peru, in Iquitos, ben. Het alleen zijn bevalt me nu alweer prima. Laat mij maar m'n gang gaan, ik vermaak me wel..
Op Christo Redentor gaat het goed. De kindjes gaan vooruit! Angel is echter een geval apart. Het werken met hem is improviseren. Het is zo'n druk kind! Hij kan zich totaal niet concentreren. Het werkte niet zo goed om hem op een stoel te laten werken, al vind hij tekenen wel heel erg leuk en kan hij daar veel fantasie in kwijt. Ik had bedacht om het af te wisselen met soort van gym, zodat hij ook zijn energie kwijt kan. Ik wilde echter wel dat hij er iets van zou leren.. Na wat gesprekjes hier en daar hoorde ik dat er een kickboksproject is voor kinderen. Hier leren ze uiteraard de sport, maar daarnaast ook discipline en beheersing. Nadat ik er 1 keer heen was gegaan veranderde echter de hele situatie, waardoor de kickboks niet meer door kan gaan. Tja, alles op z'n Peruaans, oftewel chaotisch. Nuria en ik hebben een plek gevonden waar de kinderen ontbijt en lunch krijgen en na schooltijd huiswerkbegeleiding. Dit is de eerste 3 maanden gratis en daarna betalen ze 10 sol (3,50 euro) per kind per maand. Freddy kan nu dus de hele dag werken, zonder zijn kinderen mee te hoeven nemen en als het goed is heeft hij over 3 maanden ander werk en kan hij zelf betalen voor zijn kinderen. De baan van vuilnisman is helaas niets geworden, maar we blijven zoeken. De kinderen zijn in elk geval veilig en hebben eten. Zo kwam ik een ander meisje tegen van 12 met haar baby, die helaas niet veilig was. De baby is op gruwelijke wijze verwerkt, namelijk op een avond, toen haar moeder van 12 is verkracht door 5 mannen tegelijk....
Volgende week ga ik, in plaats van Nuria, omroepen met de microfoon, spannend! Het gaat in elk geval een hoop mensen aantrekken, door mijn Nederlandse accent:)
En ondertussen leef ik mijn luxe leventje hier..
'Ik heb ontdekt dat je heerlijke 'gezonde' chips kunt maken van de bananen hier. Verder heb ik een hangmat gekocht, waarin ik me heerlijk kan ontspannen. (Paps, nog 3 maanden om haken aan m'n muur te maken voor een hangmat. Voor m'n raam graag!)
Als ik geen zin heb om te koken, eet ik meestal op straat. Lekker primitief en gezellig, maar o zo gek voor een gringa (buitenlander)!
Voor in het weekend heb ik wat nieuws ontdekt. Een poollokaal. Veel gezellige mensen bij elkaar en poolen maar. De karaoke mag uiteraard niet ontbreken. Tja, de mensen hier houden van zingen en eerlijk is eerlijk, de meesten kunnen het ook.
Verder heb ik nog een aantal andere meiden uit Belgie en Duitsland ontmoet, waar ik af en toe een drankje mee doe. Het Belgische meisje gaat hier naar de universiteit en de anderen doen vrijwilligerswerk. Ik zie ook steeds meer toeristen. Niet dat het regenseizoen al voorbij is, het regent nog steeds en de rivier is zelfs weer aan het stijgen! De straat waar ik woon is 1 grote blubberzooi en ik haalde het niet meer erdoorheen te komen met de motor met droge voetjes. Maar oefening baart kunst zeggen ze, dus ik bleef het stug proberen:) En jawel, ahora heb ik 9 van de 10 keer droge voeten!
Ik ben helemaal gewend en geniet met volle teugen. De jungle fascineert me, de mensen zijn interessante wezens en de kinderen zijn een en al liefde.
Ik ben al aardig Peruaans aan het worden en heb zelfs al kinderen, jaja het kan snel gaan! Ik zat in de bus met de kindjes terug van kickbox, toen een man aan Maria Cielo vroeg of ik haar mama was, waarop ze meteen ja zei. Uiteraard moest de hele bus dit even uitgebreid bekijken en aangezien ik het te veel werk vond om aan de hele bus uit te leggen hoe het zat, heb ik het maar zo gelaten. Bij het uitstappen zei de man: Chau signorita, cuidate a tus hijitos, waarop ik mijn lachen echt niet in kon houden, de kinderen bij de hand pakte en zwaaiend naar deze nietwetende man de kinderen thuis bracht.
Ik weet niet of ik nog wel terug wil naar ons rijke kikkerlandje. En ja, dat meen ik echt. Maar maken jullie je niet druk, er rest nog een studiejaar..
Sarah en Dean zijn inmiddels vertrokken. De eerste dagen waren weer even wennen.. Zo heb ik nu ineens de hele keuken en koelkast voor mezelf :p
Omdat ik even wat anders wilde zien dan de stad dacht ik, ik ga eens even m'n hoofd leegmaken en lekker door de jungle wandelen. Toen ik eenmaal bij het haventje van Nanay was aangekomen wilden ze me 40 sol laten betalen om over te varen. Gelukkig ben ik niet zo blond vanbinnen als dat ik van de buitenkant ben en ben ik maar weer terug gegaan. Dit keer was ik met de taxi en kon ik er dus eens rustig over na denken wat ik dan nu eens ging doen. Ik heb me toch maar laten droppen in het centrum en ben op verkenning uitgegaan. Ik kwam bij een leuk barretje, waar ik uitzicht had op de rivier en de jungle, jeej rust! Uiteraard was de voorgrond wat minder mooi. Het schrille contrast van Iquitos in 1 oogopslag. Er loopt bij alle huisjes een bruggetje naar een hokje wat dienst doet als toilet. Inmiddels weet ik, door de huisbezoeken, dat er niks meer is dan een hokje en de rivier.
De zaterdag erop heb ik het nog eens geprobeerd met resultaat. Heerlijk bijgekomen! 2,5 uur door de jungle gelopen met alleen maar geluiden van dieren om me heen. Op een gegeven moment kwam ik zelfs een paar apen tegen en besefte ik weer dat ik echt hier in Peru, in Iquitos, ben. Het alleen zijn bevalt me nu alweer prima. Laat mij maar m'n gang gaan, ik vermaak me wel..
Op Christo Redentor gaat het goed. De kindjes gaan vooruit! Angel is echter een geval apart. Het werken met hem is improviseren. Het is zo'n druk kind! Hij kan zich totaal niet concentreren. Het werkte niet zo goed om hem op een stoel te laten werken, al vind hij tekenen wel heel erg leuk en kan hij daar veel fantasie in kwijt. Ik had bedacht om het af te wisselen met soort van gym, zodat hij ook zijn energie kwijt kan. Ik wilde echter wel dat hij er iets van zou leren.. Na wat gesprekjes hier en daar hoorde ik dat er een kickboksproject is voor kinderen. Hier leren ze uiteraard de sport, maar daarnaast ook discipline en beheersing. Nadat ik er 1 keer heen was gegaan veranderde echter de hele situatie, waardoor de kickboks niet meer door kan gaan. Tja, alles op z'n Peruaans, oftewel chaotisch. Nuria en ik hebben een plek gevonden waar de kinderen ontbijt en lunch krijgen en na schooltijd huiswerkbegeleiding. Dit is de eerste 3 maanden gratis en daarna betalen ze 10 sol (3,50 euro) per kind per maand. Freddy kan nu dus de hele dag werken, zonder zijn kinderen mee te hoeven nemen en als het goed is heeft hij over 3 maanden ander werk en kan hij zelf betalen voor zijn kinderen. De baan van vuilnisman is helaas niets geworden, maar we blijven zoeken. De kinderen zijn in elk geval veilig en hebben eten. Zo kwam ik een ander meisje tegen van 12 met haar baby, die helaas niet veilig was. De baby is op gruwelijke wijze verwerkt, namelijk op een avond, toen haar moeder van 12 is verkracht door 5 mannen tegelijk....
Volgende week ga ik, in plaats van Nuria, omroepen met de microfoon, spannend! Het gaat in elk geval een hoop mensen aantrekken, door mijn Nederlandse accent:)
En ondertussen leef ik mijn luxe leventje hier..
'Ik heb ontdekt dat je heerlijke 'gezonde' chips kunt maken van de bananen hier. Verder heb ik een hangmat gekocht, waarin ik me heerlijk kan ontspannen. (Paps, nog 3 maanden om haken aan m'n muur te maken voor een hangmat. Voor m'n raam graag!)
Als ik geen zin heb om te koken, eet ik meestal op straat. Lekker primitief en gezellig, maar o zo gek voor een gringa (buitenlander)!
Voor in het weekend heb ik wat nieuws ontdekt. Een poollokaal. Veel gezellige mensen bij elkaar en poolen maar. De karaoke mag uiteraard niet ontbreken. Tja, de mensen hier houden van zingen en eerlijk is eerlijk, de meesten kunnen het ook.
Verder heb ik nog een aantal andere meiden uit Belgie en Duitsland ontmoet, waar ik af en toe een drankje mee doe. Het Belgische meisje gaat hier naar de universiteit en de anderen doen vrijwilligerswerk. Ik zie ook steeds meer toeristen. Niet dat het regenseizoen al voorbij is, het regent nog steeds en de rivier is zelfs weer aan het stijgen! De straat waar ik woon is 1 grote blubberzooi en ik haalde het niet meer erdoorheen te komen met de motor met droge voetjes. Maar oefening baart kunst zeggen ze, dus ik bleef het stug proberen:) En jawel, ahora heb ik 9 van de 10 keer droge voeten!
Ik ben helemaal gewend en geniet met volle teugen. De jungle fascineert me, de mensen zijn interessante wezens en de kinderen zijn een en al liefde.
Ik ben al aardig Peruaans aan het worden en heb zelfs al kinderen, jaja het kan snel gaan! Ik zat in de bus met de kindjes terug van kickbox, toen een man aan Maria Cielo vroeg of ik haar mama was, waarop ze meteen ja zei. Uiteraard moest de hele bus dit even uitgebreid bekijken en aangezien ik het te veel werk vond om aan de hele bus uit te leggen hoe het zat, heb ik het maar zo gelaten. Bij het uitstappen zei de man: Chau signorita, cuidate a tus hijitos, waarop ik mijn lachen echt niet in kon houden, de kinderen bij de hand pakte en zwaaiend naar deze nietwetende man de kinderen thuis bracht.
Ik weet niet of ik nog wel terug wil naar ons rijke kikkerlandje. En ja, dat meen ik echt. Maar maken jullie je niet druk, er rest nog een studiejaar..
-
19 Mei 2015 - 18:44
Pa En Ma:
Sjonge,wat een verslag weer.
Het is niet te geloven hoe snel jij ingeburgerd bent daar.
We worden steeds bezorgder,dat je daar wilt blijven.
Je gaat toch niet alleen de jungle in?
Het is allemaal wel heftig hoor.maar jij slaat er je aardig doorheen,je bent een kanjer!
Wij zouden het je niet nadoen hoor.
Pas op jezelf hoor,we hebben maar 1 Marleen!!
Liefs,ons. -
20 Mei 2015 - 09:55
Arie:
Hee lieve zus,
Langzaamaan beginnen wij aan het idee te wennen dat je straks op vakantie naar Nederland komt, om daarna weer snel te vertrekken :p Mooi dat je het daar zo goed weet vol te houden en lekker met allerlei dingen bezig bent! Ik ken een beetje het gevoel dat je daar kunt hebben, dus ik snap wel wat je zegt. Maar wacht maar, als je eenmaal weer veilig thuis bent met al die fijne mensen hier om je heen.. ;-)
Doe je inderdaad voorzichtig?! Veel succes weer, daar! I miss you :)
Xx -
28 Mei 2015 - 21:27
Marieke:
hé sis,
wat krijg je veel reacties zeg...niet dus
daarom dacht ik, laat ik is n reactie plaatsen.
Wat een verhalen joh. Ik heb het idee dat je het daar zo naar je zin hebt dat als je straks terug bent, je gelijk weer terug wilt haha. Uhh doe dat maar niet want zolang kan ik niet zonder mijn zus. ik heb het tot nu toe volgehouden maar ik mis je wel heel erg hoor!! kzal blij zijn als je weer terug bent:)
Maar dat is wel heel fijn dat die kinderen nou veilig zijn en dat die vader ondertussen kan gaan werken. Dat is toch heel wat fijner voor die man. Maar hoe zit het met die moeder?? is ze nog steeds niet teruggekomen? dan vraag ik me wel af of ze nog terug komt.
Nog heeeeelll veel succes daar in Peru en een hele dikke kus van mij
marieke
PS: Die jungle lijkt mij nou ook echt geweldig! en ook super grappig dat ze dachten dat jij de ma was van die kids;) -
04 Juni 2015 - 23:41
Koos:
Ik heb even wat gemist, maar leest je verslag nu pas " sorry Marleen" wij leven met je mee! Wij zijn druk bij Hennie aan het werk en willen alles op orde hebben voordat je naar Holland komt. Heb nu zo mijn twijfels na het lezen van dit verslag of dat binnenkort wel zou zijn. Ik denk dat het allemaal goed komt.Wij wensen je daar nog een fijne tijd toe voor nu en voor L..... misschien. Blijf en (pas) op jezelf en hoop op een fijn weerzien. Je oom
-
09 Augustus 2016 - 17:43
Ailene:
Hallo
Mag ik vragen bij welke company je geboekt hebt?
En heb je nog tips ??
Ik vertrek over een paar dagen!
met vriendelijke groeten, Ailene van den Broek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
