Mooie en minder mooie veranderingen

Lieve meelevende mensen..

Ondertussen zijn we alweer een aantal weken verder sinds de laatste blog. Nog steeds komen er giften binnen en blijf ik daarom mensen bedanken. Dank jullie wel!
Jullie zullen je misschien afvragen waarom er tot nu toe zo weinig mee gedaan is.. Dat heeft meerdere redenen die ik zal proberen uit te leggen..
Ten eerste zijn er duizenden mensen in nood hier, waardoor ik soort van moet kiezen waar het geld naartoe gaat. Dit is haast onmogelijk.
Ten tweede wil ik niet zomaar spullen kopen, aangezien die 9 van de 10 keer meteen verkocht worden.
En ten derde wil ik heel graag iets doen waar alle mensen permanent iets aan hebben. Ik kom alleen steeds maar niet op een goed idee. Permanente bruggen kost te veel geld. Dijken of dammen ook.
Ik ben dus nog steeds een goed idee aan het bedenken. Er zijn heel veel tijdelijke dingen die ik met het geld kan doen, maar dat wil ik dus niet. Ideeen hierover?

Wat ik ook wil vermelden is dat ik al jullie reacties altijd lees, maar hier niet op kan reageren. Wil je me graag spreken, mail me dan even. Mijn email is marleen_baaren@hotmail.com

Ook heb ik al zo'n 100 keer geprobeerd om foto's op de blog te krijgen, maar ik krijg steeds een error, vandaar dat de foto's missen. Helaas, het zou namelijk een veel duidelijker beeld geven over de situatie hier.

Jullie zijn vast ook benieuwd naar wat ik afgelopen weken heb uitgevreten.
Het gezinnetje waar ik over vertelde hebben we flink bovenop gezeten. Het is trouwens makkelijker ze bij naam te noemen. Zij heten Vasquez Vasquez.
Alle kinderen gaan inmiddels naar dezelfde school, Christo Redentor, een van de betere scholen van Iquitos, waar Manguare ook mee samenwerkt. Deze school heeft een directrice met een enorm groot hart en zij heeft de kinderen dan ook meteen ingeschreven toen we haar de situatie uitlegden. Deze school was van plan een nieuw gebouw te openen, aangezien zij ineens heel veel geld moesten betalen aan de eigenaren van het terrein waar ze nu op zitten. Helaas krijgen mensen die hier iets goeds willen doen altijd wind tegen. Deze vrouw is namelijk bedreigd door de maffia, waarvan ik jullie de details zal besparen. Het nieuwe terrein zit er daarom niet meer in en er bestaat zelfs een kans dat deze school zijn deuren moet sluiten. Zij betalen namelijk alles van giften en oudergeld. Ze zijn particulier en krijgen daarom niets van de overheid. De maffia heeft geld en macht, waar je dus niets tegen kan beginnen. Zij hebben de pers en alle politiebureaus in Iquitos omgekocht om Christo Redentor zwart te maken en ervoor te zorgen dat zij niet in het nieuwe gebouw kunnen. Wat kun je dan beginnen?

Het werk met Nuria in de wijk is zwaar en ik merkte dat ik dit niet lang meer vol ging houden om dit hele weken te doen. Hieronder wat laatste ervaringen over de wijk..
Ik weet echt niet hoe ik het over kan brengen op jullie. De rivier stijgt nog steeds. 2 of 3 jaar geleden was het de hoogste vloed in 80 jaar. We staan nu 20cm lager. Dit zorgt ervoor dat er mensen hier leven op vlonders van 2 bij 3 meter met negen personen. Een aantal mensen die echt helemaal onder water stonden met hun huis leven in tenten op straat. Jongetjes lopen in meisjeskleding, omdat ze niets anders hebben. Kinderen hebben infecties in hun ogen en kunnen deze niet meer open doen. Mensen zijn ziek, erg ziek. Iedereen probeert te overleven, bij sommigen lukt dit echter niet. Je ziet kindjes rondlopen zonder kleding met opgezwollen, ondervoede buikjes. Het raakt me keer op keer zo diep! Tranen van verdriet zijn dan ook niet sporadisch..
Maar natuurlijk doen we ook alles wat we kunnen om dit te veranderen. We proberen iedere dag weer zonnestralen te zijn in het leven van deze mensen. We gaan met zieke kinderen naar de dokter, zorgen voor medicijnen, delen kleding uit en zoeken oplossingen. Dit zorgt dan gelukkig ook voor tranen van dankbaarheid. Een lach, een knuffel, een dankbare zoen, daar doen we het voor! Ik ben oprecht blij dat ik hier deel van uit mag maken. Ik ben dankbaar!

Toch was dit werk me teveel aan het opslokken. Ik heb daarom besloten iets meer afstand te nemen, om mezelf niet helemaal te verliezen. Ik werk daarom voortaan 3 dagen met Nuria en 2 dagen op Christo Redentor. Daar help ik kindjes die achterlopen met lezen en rekenen. Geweldig om te zien dat de kinderen echt vooruit gaan. Niet alleen het lezen en rekenen gaat beter, maar je ziet ook hun zelfvertrouwen groeien. Heel fijn om dit werk een aantal dagen te doen. Verder ga ik vanaf nu Angelo Vasquez Vasquez ook uit de klas halen. Dit, omdat hij het niet zo goed doet op school. Hij steelt eten van kinderen, wil niet werken en loopt continu door de klas. Hij is erg onrustig en onzeker en wil eigenlijk niks. Ik wil samen met hem gaan kijken wat we hieraan kunnen veranderen. Waarschijnlijk zal het halfuurtje extra aandacht al een hoop schelen. Ik laat het jullie de volgende keer wel weten:)
De rest van de kinderen doen het goed op school, yes!
Ander goed nieuws, we hebben misschien een baan voor Freddy, de vader, gevonden, als vuilnisman. We zijn nog aan het wachten of er plek is. Weer een stap! Hopelijk kunnen zij dan ook ontbijten en hoeven de kinderen niet met lege buikjes op school te zijn..

Ik heb dus wel aardig mijn plekje gevonden hier in Iquitos. Al wennen sommige dingen nooit, zoals dat je nergens, maar dan ook echt nergens, kan lopen zonder gefluit en gesmak om je heen te horen. Gelukkig ben ik heel goed geworden in mensen negeren;) Ik geniet verder veel van de mooie dingen. Ik cross op de motor rond, geniet van de boulevard en het mooie uitzicht over de amazone of ik duik even heerlijk in een boek. Straks als het water zakt, komen er allerlei strandjes tevoorschijn en kan ik dus ook heerlijk luieren op het strand. Mijn Spaans gaat ook hard vooruit en ik heb ontdekt dat ik het echt een leuke taal vind. Ik moet echter nog wel wat woordjes stampen om m'n woordenschat te vergroten. Genoeg dingen te doen dus naast het werken..

Het spijt me als ik misschien wat te veel ellende vertel, maar ik vind het belangrijk dat jullie dit ook weten. En ondanks dit, geniet ik absoluut volop van mijn tijd hier en hoeven jullie je dus om mij geen zorgen te maken! Ik leer elke dag meer..

Heel veel liefs voor iedereen!